obrzęk

obrzęk
obrzęk {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u {{/stl_8}}{{stl_7}}'chorobowe powiększenie się tkanek ciała wskutek nadmiernego nagromadzenia się płynu surowiczego; miejsce obrzękłe; nabrzmienie, opuchlizna': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bolesny obrzęk w kostce, wokół rany. Obrzęki pod oczami. Obrzęk występuje, schodzi, znika. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • obrzęk — m III, D. u, N. obrzękkiem; lm M. i 1. «objaw chorobowy polegający na nadmiernym gromadzeniu się płynu w przestrzeniach tkankowych i jamach surowiczych; miejsce spuchnięte» Obrzęk alergiczny, głodowy, zapalny, zastoinowy. Bolesny obrzęk. Mieć… …   Słownik języka polskiego

  • śluzowaty — «zawierający śluz, pokryty śluzem; podobny do śluzu» Śluzowata substancja. Śluzowaty płyn. Śluzowata wydzielina. Śluzowaty ślad ślimaka. ∆ med. Obrzęk śluzowaty «choroba, w której występuje obrzęk całego ciała, zwłaszcza twarzy, senność, stany… …   Słownik języka polskiego

  • dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… …   Słownik języka polskiego

  • fluksja — ż I, DCMs. fluksjasji; lm D. fluksjasji (fluksjasyj) przestarz. «obrzęk twarzy powstały wskutek procesów zapalnych zębów» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kulawka — ż III, CMs. kulawkawce; lm D. kulawkawek 1. bud. «krótka krokiew oparta na krawężnicy, spotykana najczęściej w dachach drewnianych» 2. blm wet. «zakaźna choroba młodych zwierząt (źrebiąt, cieląt lub jagniąt), powodująca obrzęk pępowiny, zapalenie …   Słownik języka polskiego

  • nabrzęknięcie — n I 1. rzecz. od nabrzęknąć. 2. lm D. nabrzęknięcieęć «miejsce nabrzęknięte; nabrzmiałość, nabrzmienie, obrzęk» Nabrzęknięcie na nodze …   Słownik języka polskiego

  • nabrzmienie — n I 1. rzecz. od nabrzmieć. 2. lm D. nabrzmieniemień «miejsce nabrzmiałe, spuchnięte; nabrzmiałość, obrzęk» Leczyć nabrzmienie okładami …   Słownik języka polskiego

  • napuchnięcie — n I 1. rzecz. od napuchnąć. 2. lm D. napuchnięcieęć «miejsce spuchnięte; nabrzmiałość, obrzmiałość, obrzęk» …   Słownik języka polskiego

  • obrzękły — obrzękłykli «zniekształcony przez obrzęk; napuchnięty, nabrzmiały» Obrzękłe nogi. Obrzękłe powieki, wargi. Dłonie obrzękłe od klaskania …   Słownik języka polskiego

  • obrzmiałość — ż V, DCMs. obrzmiałośćści; lm MD. obrzmiałośćści «zniekształcenie wywołane obrzękiem; obrzęk» Obrzmiałość twarzy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”